شیز

سال 1401 هم با تمام اتفاقات و پستی و بلندی و درد و رنجی که برای مردم داشت به ایستگاه آخر خود رسید و با این تفاوت که سال 1401 نقطه عطفی در تاریخ سیاسی و فرهنگی این سرزمین بود که برای همیشه در یادها و در دفاتر تاریخ ثبت و ماندگار خواهد بود. سوت پایان سال به صدا درآمده است و باید قطار را عوض کرد و سوار قطار 1402 شد تا ببینیم که چه در انتظارمان هست. به هر صورت امیدوارم سال آینده، سال به ثمر رسیدن تمام تلاش و زحمات مردمی باشد که چشمانشان را بر نوری دوخته‌اند که از پس ابرهای تیره‌ی جهالت و انجماد در حال بیرون زدن است و رخت های نو بر تن می کنند تا با نوای شادی و رقصی که آرام آرام اوج می‌گیرد تا کل فضا را پر کند برقصند و شادی کنند.آرزوی سعادت و به روزی برای تمام مردم خوب کشورمان و تمام انسانهای نیک اندیش و آزادی خواه ایران و جهان خواهانم. شیز...